گفتم مرو ای بودِ من ای تار من ای پودِ من
آتش مشو دودم مکن ، اینگونه نابودم مکن

عشق تو شد دمساز من پایان من آغاز من
بندی شدم بازم مکن ، دیوانه از نازم مکن

غافل مشو از یاد من ، بشنو دمی فریاد من
اینگونه ناشادم مکن پر بسته آزادم مکن

آخر تو هستی جان من پیمان من ایمان من
دیگر پریشانم مکن رو بر رقیبانم مکن

ای عشق آتش زای من ، سرمایه سودای من
از عالمی پروا مکن ، عاشق شدی حاشا مکن

آخر بگو این شور و شر ، در قلب تو دارد اثر ؟
با بوسه ای همچون شکر گفت از تو قدری بیشتر

نوشته شده در یادداشت ثابت - شنبه 91/8/7| ساعت 7:15 عصر| توسط عاطفه| نظرات ( ) |